بزرگنمايي:

عصر قم - ایسنا/قم کتاب «عصمت» برگرفته از خاطراتی از شهید عصمت پورانوری، شهید شاخص 98 طی نشستی توسط حجت‌الاسلام محمدمهدی بهداروند مشاور عالی رئیس دانشگاه قم با حضور جمعی از کتاب‌خوانان در شهر مقدس قم نقد و بررسی شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قم، دوازدهمین نشست ملی نقد کتاب با محوریت بررسی کتاب «عصمت: خاطراتی از شهیده پورانوری» در تالار غدیر اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قم برگزار شد.
در این نشست، سیده رقیه آذرنگ، نویسنده کتاب «عصمت» با اشاره به جایگاه بانوان و نقش آنان در دفاع مقدس اظهار داشت: در ایران اسلامی هفت هزار نفر شهید زن داریم که 414 بانوی شهید به شهرستان دزفول تعلق دارد و این شهر بالاترین آمار شهدای زن را به خود اختصاص داده است. وی افزود: مردم دزفول 2600 شهید تقدیم دفاع مقدس کردند و دزفول به‌عنوان یکی از خط‌های مقدم جبهه خسارت‌های بسیاری را متحمل شد.
این فعال فرهنگی از آغاز مراحل تولید این کتاب در سال 92 یاد کرد و گفت: نگارش کتاب «عصمت» در خانه انجام شد و سفارش هیچ جای خاصی نبود و انگیزه من برای آغاز این کتاب به یک خواب بر می‌گردد. وی بیان کرد: از سال 92 تا سال 95 لحظه به لحظه زندگی خود را برای عصمت، دختر نو عروس شهر دزفول گذاشتم و با وجود سختی‌های فراوان و فراز و نشیب‌ها به‌خوبی احساس کردم که مورد حمایت و عنایت این شهید هستم اما فکر نمی‌کردم که بتوانم با استفاده از این مطالب یک کتاب ارائه کنیم.
سیده رقیه آذرنگ با اشاره به اینکه کتاب «عصمت» نمادهای با شکوهی از بانوان خوزستان را به نمایش می‌گذارد، عنوان کرد: شهید عصمت پورانوری کاری کردند که زنان دزفول به عالم معرفی شوند. وی با بیان اینکه تاکنون مسئولان خوزستان برای معرفی کتاب «عصمت» برنامه‌ای نداشتند، مطرح کرد: از مسئولان اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم تشکر می‌کنم که برای معرفی کتاب با موضوع ادبیات پایداری این نشست را برگزار کردند.
نویسنده کتاب «عصمت» خاطرنشان کرد: ایران اسلامی شاهد هفت هزار شهیداندزن است اما کتاب‌های محدودی برای آن‌ها نوشته شده است که این نشان از یک خلا مهم در ایران اسلامی است که نویسندگان باید به دنبال پر کردن این خلا باشند.
در ادامه محمدمهدی بهداروند، استاد حوزه و دانشگاه طی سخنانی با بیان اینکه کتاب «عصمت» را در روز شهادت حاج قاسم سلیمانی مطالعه کردم، تصریح کرد: خاطراتی که از شهید عصمت پورانوری می‌خواندم به‌خوبی خاطرات زندگی گذشته‌ام در درفول را برایم یادآوری کرد.
وی با اشاره به اینکه زن‌ها در طول تاریخ پشت سر مردها پنهان شده‌اند، عنوان کرد: کتاب «عصمت» ارزش‌های بانوان را در دفاع مقدس بیان می‌کند که کمتر به این ارزش‌ها پرداخته شده است؛ زنان، مردان مردی هستند که مردها باید در تاریخ دفاع مقدس خود را بدهکار آن‌ها بدانند.
محقق و فعال عرصه کتابخوانی افزود: فیلم‌های سینمایی از دفاع مقدس فاصله دارد چراکه کمتر فیلمی در مورد دفاع مقدس ساخته می‌شود و فیلم‌های دفاع مقدسی نیز بر اساس تخیلات نه واقعیات ساخته می‌شود درحالی‌که اگر فیلم‌سازان کتاب‌هایی همانند «عصمت» را مطالعه کنند می‌توانند به حقایق دفاع مقدس برسند.
وی تصریح کرد: باید تصویر دفاع مقدس را برای همگان به نمایش گذاریم تا همه متوجه شوند که شهدا برای انقلاب اسلامی و امنیت امروز ما فدا شده‌اند و ما باید راه آن‌ها را ادامه دهیم.
بهداروند تزریق روحیه مقاومت به ملت را یکی از نیازهای امروز جامعه دانست و گفت: خاطره نویسی در جمهوری اسلامی از اوایل دهه 60 آغاز شد که تا به امروز متولیان مختلف داشته است. وی با بیان اینکه نقد به‌معنای دوستی و تلاش برای ارائه کارهای بهتر است، عنوان کرد: کتاب «عصمت» یک کتاب بسیار متفاوت از آموزه‌های شهیدی است که می‌تواند خواننده را به سمت تکامل هدایت کند.
بهداروند با اشاره به اینکه در کتاب «عصمت» از گویش‌های محلی دزفولی استفاده شده است، عنوان کرد: این گویش‌ها باید به فارسی ترجمه شود تا مخاطب ما که همه ایرانی‌ها هستند بتوانند متوجه نوشته ما شوند.
وی بر لزوم توجه به اختصارنویسی در کتاب «عصمت» تاکید کرد و ادامه داد: در این کتاب مشخص نیست که شخص سوم گوینده است یا مادر عصمت و این گوینده، تاریخ می‌گوید یا خاطره چراکه اگر تاریخ می‌گوید نمی‌توانیم تصرفی در آن داشته باشیم.
این دکتر جامعه‌شناس و مردم‌شناس خاطرنشان کرد: برخی از ستاره‌هایی که در کتاب عصمت از آن‌ها نام برده شده است برای دزفولی‌ها آشناست اما مردم دیگر شهرها آشنایی با آن‌ها ندارد و باید به آن‌ها به شیوه مطلوب‌تر پرداخته می‌شد.
وی با بیان اینکه ارائه نکردن سال‌شمار و نبود خلاصه‌ای از زندگی شهید عصمت پورانوری یکی از خلاهای کتاب عصمت است، افزود: در خاطرات شفاهی به معنای صحنه ‌ای راوی در آن حضور داشته فقط باید نقل بنویسیم نه اینکه نقد کنیم و چرایی‌ها برای کتاب کاربردی نیست.
انتهای پیام