بزرگنمايي:

عصر قم - آیت الله جوادی آملی در پایان جلسه درس فقه گفت: پیامبر اسلام(ص) بر تمام بشریت، حق دارد و بی ادبی نسبت به چنین شخصیتی با هیچ عقلی جور در نمی‌آید.

به گزارش خبرگزاری مهر ، آیت الله جوادی آملی در پایان جلسه درس فقه روز گذشته خود طبق معمول چهارشنبه‌ها، با اشاره به ایام میلاد پیامبر گرامی اسلام، درباره عظمت و برکت و ره آورد نبوت آن حضرت (صلوات الله و سلامه علیه) مطالبی را بیان کرد.
وی با بیان اینکه فضایلی که در جوامع بشری وجود دارد محصول کار انبیا الهی است، بیان کرد: الآن یک سلسله مسائل اخلاقی یا فضایلی در جوامع بشری هست، این مطلب اول؛ در بعضی از جاها عدل است در بعضی از جاها ادب است در بعضی از جاها احسان است، «فی الجمله» در جوامع بشری هفت هشت میلیارد بشر یک سلسله فضایلی در بعضی از جاها هست. مطلب دوم این است که این محصول کار انبیا است وگرنه بشر نزد خودش این گونه از فضائل را نداشت این گونه از گذشت‌ها را نداشت.
آیت الله جوادی آملی اظهار کرد: مطلب دیگر اینکه مرحوم کاشف الغطای بزرگ در کشف الغطاء می‌گوید به اینکه اگر معاذالله پیغمبر اسلام نبود دینی در عالم نبود، برای اینکه خلیل حق آمده ذبیح حق آمده کلیم حق آمده، مسیح حق آمده ولی کتابشان در دسترس نیست، تحریف شده است آنکه معاذالله در کتابش دارد که خدا با فلان پیامبر کشتی گرفت این دین نمی‌ماند، وجود مبارک پیغمبر که آمد چندین کار جهانی کرد، موسی را معرفی کرد، عیسی را معرفی کرد، خلیل حق را، ذبیح حق را، تورات و انجیل و صحف ابراهیم را معرفی کرد به عظمت در حدّ فرشته‌ها بلکه بالاتر از فرشته‌ها. کتاب‌های آنها را در حدّی که بود اصیل بود معرفی کرد لذا مسیحیت ماند، یهودیت ماند، کلیمیت ماند، فرمایش ایشان در کشف الغطاء این است که اگر معاذالله پیامبر اسلام نیامده بود دینی نمی‌ماند.
وی با بیان اینکه پیامبر اسلام بر تمام بشریت، حق دارد و بی ادبی نسبت به چنین شخصیتی با هیچ عقلی جور در نمی‌آید، تصریح کرد: بنابراین الآن تمام این تقریباً هشت میلیارد بشر روی زمین در کنار و سفره وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هستند، و نسبت به این پیامبر که حقّ جهانی دارد بر بشریت، بی ادبی کردن اصلاً با هیچ عقلی جور در نمی‌آید، اینها باید حواسشان جمع باشد حالا چه کسی اینها را تحریک کرده؟ چگونه شده؟ آنها باید مواظب باشند که حرم امن حضرت را از هر نظر حفظ بکنند، یک؛ اما ذات اقدس الهی به برکت پیغمبر به ما آبرو داد شرف داد فرمود مردم مرده بودند پیغمبر زنده نمود ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یحْییکُمْ﴾ [1] این آمد شما را زنده نمود، آدم زنده اگر جامد باشد بایستد می پوسد اینها را راه اندازی کرد، صراط درست کرد، راه درست کرد، حرکت انداخت، محرّک شد، رهبری اینها را به عهده گرفت که بشود ﴿لِیخْرِجَکُم مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ﴾ [2]
وی ادامه داد: در سوره مبارکه «احزاب» همان طوری که درباره پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمده است ﴿إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یصَلُّونَ﴾، [3] درباره مؤمنین هم هست ﴿هُوَ الَّذی یصَلِّی عَلَیکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ﴾ [4] ما را به کجا رساند که خدا بر ما صلوات می‌فرستد! و فرشته‌ها هم به احترام تصلیه الهی، در جوار تصلیه الهی با تفاوت دو جمله، آنها هم بر ما صلوات می‌فرستند ما را برد در حدّ فرشته‌ها. این دین است آن وقت نسبت به این کسی می‌تواند به خودش اجازه بدهد دهن باز کند معاذالله بی ادبی کند؟!
وی اظهارکرد: هیچ مسیحی نمی‌تواند بگوید که من به کلیسا اکتفا می‌کنم، کلیسا را قرآن احیا کرد؛ نمی‌تواند بگوید من به انجیل اکتفا می‌کنم، انجیل را قرآن احیا کرد؛ اگر کتابی روی کره زمین قداستی دارد به برکت قرآن کریم است چون او آمده تورات را معرفی کرده است انجیل را معرفی کرده است زبور را معرفی کرده است ﴿إِنَّ هذا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولی‏ ٭ صُحُفِ إِبْراهیمَ وَ مُوسی﴾، [5] فرمود این حرف‌هایی که ما در قرآن گفتیم در کتاب انبیای قبلی هم هست آن است. بنابراین چه گروهی چه دستی در کار است که خدای ناکرده می‌خواهند یک اختلاف داخلی یا اختلاف خارجی یا جنگ نیابتی ایجاد بکنند این را همه عزیزان ما بزرگان ما هم باید بدانند که ما باید این معارف را منتقل کنیم این را بنویسیم و بگوییم و به جهانیان برسانیم این حرف‌ها را اما خدای ناکرده کاری نشود که باز یک جنگ نیابتی، یک جنگ فتنه‌ای، در یک گوشه عالم به پا بشود. آنها خواسته شأن هم همین است و از خدای سبحان هم قسم می‌دهیم به حق اهل بیت عصمت و طهارت که این دین را تا ظهور صاحب اصلی اش از هر خطری حفظ بفرماید و ما را هم إن شاءالله از بهره مندان اصلی این دین قرار بدهد.
پی نوشت:
[1] . سوره انفال, آیه 24.
[2] . سوره احزاب، آیه 56.
[3] . سوره احزاب، آیه 56.
[4] . سوره احزاب، آیه 43.
[5] . سوره اعلی، آیات 18 و19.