عصر قم - طرفداری / ولادیمیر آلکنو تا پایان المپیک توکیو سمت سرمربیگری تیم ملی کشورمان را بر عهده گرفت، به همین دلیل نگاهی داریم به زندگی ورزشی این مربی نامدار روس
سرانجام پس از چندین ماه مذاکره، امروز 3 آذر ولادیمیر آلکنو رسما به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایران منصوب شد.
ولادیمیر رومانوویچ آلکنو که 11 روز دیگر 54 ساله خواهد شد، متولد سال 1966 در شهر پولوتسک در بلاروس کنونی در شوروی سابق است، آلکنو که پدری لیتوانیایی و مادری بلاروس دارد والیبال را به شکل حرفه‌ای از 17 سالگی و با باشگاه زسکا مسکو آغاز کرد و دوران بازیگری خود را در کشورهای شوروی (سپس روسیه)، بلغارستان، ایتالیا و فرانسه ادامه داد. آلکنو که در دوران ورزش خود در پست دفاع وسط فعالیت می‌کرد سابقه دعوت به تیم ملی شوروی سابق را هم در کارنامه دارد، هر چند که تنها پس از فروپاشی شوروی سابق بود که توانست همراه با تیم ملی روسیه در سال‌های 1993 و 1999 به ترتیب مدال‌های برنز و نقره قهرمانی اروپا را به عنوان بازیکن تصاحب کند. آلکنو در سال‌های پایانی دوران بازیگری خود در باشگاه "تور" فرانسه فعالیت می‌کرد، جایی که آغازگر دوران مربیگری وی نیز بود و آلکنو در فصل 1998-99 به عنوان مربی-بازیکن هدایت این باشگاه فرانسوی را بر عهده گرفت.
آغاز مربیگری در فرانسه
آلکنو پس از یک فصل حضور به عنوان مربی-بازیکن، به دوران بازیگری خود خاتمه داد و از سال 2000 تنها به عنوان مربی در باشگاه تور فرانسه مشغول به کار شد، این مربی روس در پنجمین و آخرین فصل حضور خود در این باشگاه، این تیم را برای نخستین بار به عنوان قهرمانی لیگ فرانسه رساند. یک مقام دوم، و یک مقام سومی در لیگ، یک عنوان قهرمانی در جام حذفی و مدال برنز لیگ قهرمانان اروپا در سال 2004 سایر افتخارات آلکنو به همراه این تیم فرانسوی است.

بازگشت به روسیه و دینامو مسکو
موفقیت آلکنو در لیگ فرانسه مورد توجه باشگاه‌های روس قرار گرفت و وی پس از پایان قرارداد خود با باشگاه تور به روسیه بازگشت و مربیگری باشگاه "لوچ مسکو" را بر عهده گرفت، آلکنو در میانه فصل 2004-2005 تیم لوچ را رها کرد تا به تیم بزرگ دینامو مسکو بیپوندد. وی در دو فصل و نیمی که هدایت این باشگاه را بر عهده داشت، یک مقام قهرمانی لیگ و یک قهرمانی در جام حذفی کسب کرد و همراه دینامو مسکو نیز به مقام سوم لیگ قهرمانان اروپا رسید.

اوج موفقیت در زنیت کازان
آلکنو پس از یک فصل دوری از مسابقات باشگاهی و حضور انحصاری در تیم ملی روسیه در سال 2008 با هدایت تیم متمول زنیت کازان بار دیگر به عرصه باشگاهی بازگشت تا به طور همزمان هدایت تیم ملی روسیه و باشگاه زنیت کازان را عهده‌دار شود. آلکنو از سال 2008 تا پایان فصل 2018-2019 در این سمت باقی ماند و همراه با زنیت کازان 5 قهرمانی اروپا، 9 قهرمانی روسیه و 6 عنوان نخست جام حذفی را کسب کرد. ایجاد دو تورنمنت تازه تاسیس سوپرکاپ روسیه و جام باشگاه‌های جهان نیز به وی کمک کرد تا تعداد جام‌های خود را بیشتر کند. آلکنو در فصل گذشته به دلیل عمل جراحی کمر هدایت تیم زنیت را به لیبروی سابق تیم ملی روسیه الکسی وربوف واگذار کرد، زنیت تحت هدایت وربوف با کسب نتایجی باورنکردنی در دور گروهی لیگ قهرمانان از دور مسابقات کنار رفت، فصلی که به دلیل پاندمی کووید 19 نیمه‌کاره ماند تا ولادیمیر آلکنو بار دیگر هدایت باشگاه زنیت را از شاگرد سابق خود پس بگیرد.

ولادیمیر آلکنو در سه مقطع عهده‌دار سمت سرمربیگری تیم ملی کشورش شده که حاصل کار آن سه حضور در مسابقات المپیک است، به جز مقطعی یک ساله پیش از المپیک پکن، مربیگری وی در تیم ملی روسیه همواره با حضور وی در باشگاه زنیت کازان همزمان بوده است. جالب اینکه این مربی در هر سه نوبت یک سال قبل از برگزاری المپیک به این سمت منصوب شده است و به همین دلیل هیچگاه در مسابقات قهرمانی جهان (که دو سال قبل و بعد از المپیک برگزار می‌شود) روی نیمکت تیم ملی کشورش حضور نداشته است.
آلکنو در نخستین حضور خود در تیم ملی روسیه به مدال برنز المپیک پکن رسید، پس از آن با کناره‌گیری از تیم ملی کشورش روی هدایت تیم زنیت کازان متمرکز شد، پس از نتایج ضعیف روسیه در مسابقات جهانی 2010 با هدایت بانیولی ایتالیایی، مقامات فدراسیون والیبال روسیه بار دیگر به سراغ وی رفتند و آلکنو این بار ابتدا در سال 2011 مدال طلای لیگ جهانی و جام جهانی را کسب کرد و سپس در سال 2012 بزرگترین افتخار والیبال روسیه را با قهرمانی المپیک لندن رقم زد، تصمیمات شجاعانه تاکتیکی آلکنو در رقابت فینال با برزیل نقش عمده‌ای در قهرمانی کشورش داشت. آلکنو در این مسابقه پس از شکست در دو ست نخست، از ابتدای ست سوم دمیتری موزرسکی بازیکن سرعتی خود را به پست قطر پاسور آورد و با این تعویض غافلگیرانه موفق شد تا با نتیجه 3-2 از سد برزیل بگذرد تا روسیه برای نخستین بار پس از فروپاشی شوروی سابق قهرمان المپیک شود.

آلکنو بار دیگر پس از قهرمانی المپیک لندن به دلیل مشکلات جسمانی از هدایت تیم ملی روسیه کناره‌گیری کرد، اما بار دیگر به دلیل نتایج بسیار ضعیف روسیه در لیگ جهانی 2015 و وسوسه حضور در سومین المپیک، به این سمت باز گشت، آلکنو با تیم تحلیل رفته روسیه باز هم به مرحله نیمه‌نهایی المپیک صعود کرد اما با دو شکست مقابل برزیل و امریکا به مقام چهارم بسنده کرد. روسیه در حالی از دستیابی به مدال باز ماند که در مسابقه رده‌بندی 2-0 از تیم امریکا پیش افتاده بود.

سعید معروف در کنار آلکنو در پیراهن زنیت کازان
پس از پارک کی وون کره‌ای، میلوراد کیاتس، زوران گائیچ و اسلوبودان کواچ صرب، خولیو ولاسکو و رائول لوزانو آرژانتینی و همینطور ایگور کولاکوویچ از مونته‌نگرو، ولادیمیر آلکنو هشتمین سرمربی خارجی است که در 20 سال گذشته روی نیمکت تیم ملی کشورمان خواهد نشست، قرارداد کوتاه‌مدتی که فعلا فقط به حضور در لیگ ملت‌های 2021 و المپیک توکیو محدود می شود.