بزرگنمايي:

عصر قم - آی اسپورت / مسابقات لیگ بیستم فوتبال آرام‌آرام به میانه‌های راه نزدیک می‌شود. در این مدت خیلی از بازیکنان خوب بوده‌اند و بعضی‌ها هم توقعات را برآورده نکرده‌اند. این مساله طبیعی است و همه جای جهان هم وجود دارد، اما سوژه این مطلب مربوط به گمشده‌های لیگ است؛ بازیکنانی که خبری از آنها نیست و به شکلی عجیب از صحنه دور افتاده‌اند.
سیاوش یزدانی: عملکرد خط دفاعی استقلال را در داربی اخیر تهران همه دیدند؛ یک نمایش به شدت ناامیدکننده و پر از اشتباه. استقلال در قلب خط دفاعی مشکل دارد و اگر درخشش رشید مظاهری در مسابقات قبلی نبود، شاید این مشکلات بیشتر هم به چشم می‌آمد. عارف غلامی در شهرآورد فاجعه بود و حتی اوایل نیمه دوم می‌توانست از زمین اخراج شود. محمدحسین مرادمند هم با وجود انتقال پرهزینه‌اش به استقلال هنوز نتوانسته انتظارات را برآورده کند. استقلال یک دفاع وسط دیگر به نام محمد دانشگر هم دارد که یا بیرون می‌نشیند یا در پست غیر تخصصی مثل دفاع چپ و بعضا حتی مهاجم نوک به میدان می‌رود. در این میان اما یک نفر هست که انگار همه او را فراموش کرده‌اند؛ سیاوش یزدانی! مدافع میانی پیشین سپاهان که دو سال پیش به استقلال پیوست و اوایل حضورش در این تیم جزو چهره‌های خبرساز به شمار می‌آمد، مدت‌هاست که برای این تیم بازی نکرده و در مورد دلایل غیبت او هم اطلاع کافی وجود ندارد. یزدانی طی ماه‌های گذشته مصدومیت‌ها و محرومیت‌های زیادی داشته است اما در حال حاضر مشکلی برای بازی ندارد. این که او چرا در بدترین شرایط خط دفاعی استقلال هم به بازی گرفته نمی‌شود عجیب است. اگر واقعا کیفیت یزدانی طوری نیست که در این اوضاع و احوال هم به کار بیاید، پرسش اینجاست که او چرا در استقلال حفظ شده و بابت چه کاری پول می‌گیرد؟
رضا شکاری: یکی از استعدادهای جوان سالیان گذشته فوتبال ایران آن قدر از این شاخه به آن شاخه پریده که فرصتی برای بازی کردن نداشته است! آن چه از رضا شکاری می‌شنویم، صرفا مربوط به فسخ قرارداد یکطرفه او با باشگاه‌های مختلف است؛ از ذوب‌ آهن تا روبین‌کازان و نهایتا هم تراکتور. این‌ قدر که رضا شکاری در کمیته تعیین وضعیت و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال پرونده داشته، در زمین به میدان نرفته و به تیم‌هایش کمک نکرده است. نوع انتقال او از ذوب‌ آهن به لیگ روسیه طوری بود که باشگاه اصفهانی شکایت کرد و بابتش مدت‌ها پیگیری حقوقی انجام شد. همین شبهه هم باعث شد ابتدای فصل گذشته باشگاه پرسپولیس قید خرید این بازیکن را بزند. شکاری به تراکتور رفت اما آنجا هم عملکرد چندان مطلوبی نداشت. نهایتا باز هم داستان فسخ شبهه‌دار قرارداد پیش آمد. الان این بازیکن در آستانه پیوستن به گل‌گهر سیرجان است اما تراکتور روی او دست گذاشته و شکایت کرده. اوضاع مثل همیشه است؛ هفته‌ها و بازی‌ها از پیش هم می‌گذرند اما این مهاجم جوان جایی در زمین بازی ندارد و گوش به فدراسیون دارد تا تکلیفش روشن شود.
مهدی کیانی: محرم نویدکیا آرام‌آرام در حال ساختن سپاهان است و کیفیت نمایش‌های تیم او نسبت به ابتدای فصل بهتر شده است. با این حال یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف سپاهان مربوط به ساختار دفاعی می‌شود. این تیم در 10 بازی لیگ بیستم 12 گل خورده و تنها در چهار مسابقه موفق به بسته نگه داشتن دروازه‌اش شده است. شاید یکی از تفاوت‌های سپاهان فعلی با تیم فصل گذشته، مربوط به نیمکت‌نشینی مهدی کیانی باشد. کیانی یکی از بهترین و زحمت‌کش‌ترین هافبک‌های دفاعی این سالیان فوتبال ایران بوده، اما نویدکیا اعتقادی به بازی او ندارد. این بازیکن در بسیاری از مسابقات سپاهان حتی در لیست 18 نفره هم قرار نمی‌گیرد، در حالی که به نظر می‌رسد با تجربه بالایش می‌تواند به طلایی‌پوشان کمک کند.
آریا برزگر: در پرسپولیس یحیی گل‌محمدی به جوانان بازی نمی‌رسد و این یک داستان کشدار و عجیب است. او حتی به محمد شریفی و مهدی مهدی‌خانی که جزو خریدهای خودش هستند هم اعتماد نمی‌کند. با این حال اگر قرار باشد فقط به یک نفر اشاره کنیم باید از آریا برزگر اسم ببریم؛ ستاره تیم ملی جوانان که یک سال پیش در چنین روزهایی به پرسپولیس پیوست، اما هنوز یک دقیقه هم برای این تیم بازی نکرده است. برزگر مهاجم است، اما در بدترین روزهای خط حمله سرخ‌ها هم نوبت امتحان او نمی‌شود. اگر آریا واقعا به درد تعویض اتلاف وقت هم نمی‌خورد، چرا او را آزاد نمی‌کنید تا سرنوشتش را جای دیگری بسازد؟
دنیای اقتصاد