بزرگنمايي:

عصر قم -
یک کارشناس مذهبی عنوان کرد: امام حسن(ع)، به عنوان "سبط اکبر" و "سرور جوانان اهل بهشت" و صفاتی از این قبیل شناخته شده و در تورات با نام "شُبَّر" از ایشان یاد شده است.
حجت الاسلام و المسلمین کریم مومنی در رابطه با شرایط اجتماعی روزگار حیات و زندگی امام حسن(ع)، عنوان کرد: پس از حضرت علی(ع) و در زمان امام حسن مجتبی(ع)، وضعیت مردم از نظر اقتصادی پیشرفت کرده بود، به طوری که تعداد فقرا در زمان امام حسن(ع) بسیار کمتر از زمان پدر بزرگوارشان بود.
وی افزود: باوجود این تغییر وضعیت در جامعه، هنوز هم فاصله طبقاتی میان مردم حس می شد، بنابراین امام حسن(ع) هر آنچه که از مال دنیا در اختیار داشت، در راه فقیران هزینه کرده و می بخشیدند، تا جایی که در روایات آمده است که آن حضرت در یک شرایطی، به یکباره تمامی اموال خود، حتی حصیری که روی آن می نشست را در راه خدا انفاق کرد.
"عزت نفس" یکی از ویژگی های بارز امام حسن(ع)
این کارشناس مذهبی با اشاره به صفت کرامت امام حسن مجتبی(ع) بیان کرد: یکی از اهداف بخشش مال توسط امام حسن(ع) و انفاق آن در راه خداوند از بین بردن شکاف طبقاتی بود و این امر را وظیفه خود می دانستند، چراکه امام حسن(ع) بنابر شرایط آن روزگار نتوانستند مسئولیت سیاسی در جامعه داشته باشند، بنابراین با تلاش و حرکت فرهنگی در این راه می کوشیدند.
وی با تاکید براینکه صفت "عزت نفس" برای امام حسن مجتبی(ع) بسیار مورد اهمیت بود، گفت: امام حسن(ع) با اینکه دائما در حال بخشیدن مال خود به فقیران بودند، اما هیچ گاه خود را در میان مردم فقیر جلوه نمی دادند تا مورد سوء ظن قرار نگیرند، به این معنا که در آن زمان، عده ای، افراد فقیر را مورد آزار قرار داده و به شدت تحقیر می کردند، بنابراین امام حسن مجتبی(ع)، ضمن بخشش اموال در راه خدا، بر حفظ آبرو و عزت نفس خود در میان امت تاکید داشتند.
مومنی با اشاره به داستانی از امام حسن(ع) در رابطه با حفظ صفت "عزت نفس" عنوان کرد: امام حسن(ع) بارها به سفر حج مشرف می شدند و هربار در حالی که افسار مرکب را در دست داشتند، تمامی راه را تا مکه به صورت پیاده می رفتند، روزی افرادی از امت ایشان، از امام حسن(ع) پرسیدند که باوجود اینکه شما بهترین مرکب را در اختیار دارید، به چه علت پیاده و در حالی که افسار مرکب را در دست دارید، به سفر حج می روید؟
وی ادامه داد: امام حسن(ع) در پاسخ به سوال این افراد فرمودند " برای کسب ثواب و اجر الهی، در راه خانه خدا پیاده سفر می کنم، اما مرکب را با خود می برم و افسار آن را در دست می گیرم، تا افراد نادان گمان نکنند که من فقیر هستم و از روی فقر، مجبور به پیاده روی در راه خانه خدا هستم".
"فقیر بودن" در سیره ائمه(س)، ارزش نیست
این کارشناس مذهبی با تاکید براینکه "فقر و فقیر بودن" در سیره معصومین(ع) به هیچ وجه یک ارزش نبوده است، بیان کرد: در آداب دینی ما در خصوص صبر بر فقر، بسیار تاکید شده است، اما هیچ گاه فقیر بودن، ارزش و هدف زندگی نبوده و نیست، بنابراین تمامی امامان ما به ویژه امام حسن(ع) بر حفظ عزت نفس، آن هم زمانی که عده ای نادان، فقرا را تحقیر می کرده اند، تاکید داشته اند.
مومنی در خصوص شخصیت والای امام حسن(ع) گفت: این امام بزرگوار، به عنوان "سبط اکبر" "سرور اهل بهشت" و صفاتی از این قبیل شناخته شده اند و پیامبر(ص) در رابطه با امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرمودند " این دو از کسانی هستند که نامشان با عنوان "شُبَّر" و "شُبِیر" (حسن و حسین) در تورات آمده است.
وی با اشاره به صفت "دلاوری و شجاعت" امام حسن(ع)، عنوان کرد: امام حسن(ع) در جنگ جمل، فرمانده سپاه راست امام علی(ع) بود و در این جنگ و جنگ های دیگر، دلاوری ها یبسیاری از خود نشان داد، تا جایی که در رابطه با ایشان گفته شده است که امام حسن(ع) با جنگاوری های خود سبب پیروزی در جنگ جمل شد، اما متاسفانه این جنبه از شخصیت حضرت، بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
امام حسن(ع) با صلح خود، زمینه رسوایی بنی امیه را فراهم کرد
مومنی بیان کرد: صلح امام حسن (ع) به معنای عقب نشینی آن حضرت نبود، بلکه این امام بزرگوار در این صلح، زمینه رسوایی بنی امیه و دشمنان اهل بیت(س) را فراهم کرد؛ بنابراین از آنجا که امام حسن(ع) در آن زمان با عده ای بی بصیرت در جامعه روبرو بود که نسبت به امام و اهل بیت(س) هیچ معرفتی نداشته و او را در راه اسلام همراهی نمی کردند، ناچار مجبور به صلح شد.
این کارشناس مذهبی گفت: افراد بی بصیرت و نادان که قصد ضربه زدن به اسلام و اهل بیت(س) پیامبر(ص) را داشتند، در روزگار امام حسن(ع) بسیار زیاد بودند تا جایی که امام حسن مجتبی(ع) برای کنترل ضربه ها و نیرنگ های آنان، مجبور شد تا دختر محمدبن اشعث را به عنوان همسر خود انتخاب کند، تا به واسطه وصلت و رابطه خویشاوندی، بتواند آنان را تحت کنترل بگیرد، که در نهایت این امام بزرگوار به دست همین دختر محمدبن اشعث در سن 48 سالگی به شهادت رسید.
وی با اشاره به قرائت خطبه توسط امام حسن مجتبی(ع) در 21 رمضان، عنوان کرد: امام حسن(ع) پس از به شهادت رسیدن پدر بزرگوارشان حضرت علی(ع)، در 21 رمضان همان سال، با قرائت خطبه ای بسیار مهم، حضرت علی(ع) را به امت خویش و مردم آن روزگار معر فی کرد.
مومنی در رابطه با فرازهایی از این خطبه زیبا و مهم، افزود: امام حسن(ع) در این خطبه در 21 رمضان در حالی که مردم را خطاب قرار داده بودند، فرمودند "مردم! امشب مردی از دنیا رفت که هرگز گذشتگان به او نمی رسند و آیندگان نیز او را درک نمی کنند، پدرم حضرت علی(ع) در شبی از دنیا رفت که حضرت یوشع(ع) در چنین شبی به دیدار حق شتافت، شبی که عیسی(ع) عروج کرد و همچنین شبی که قرآن در آن شب نازل شد".
این کارشناس مذهبی در پایان تاکید کرد: ابعاد شخصیتی حضرت امام حسن مجتبی(ع) بسیار گسترده است، کرامت، دلاوری، جنگاوری، شجاعت و هزاران صفات پسندیده و نیکو دیگر در شخصیت آن حضرت وجود داشته است که نیازمند بررسی، دقت و توجه است.