چاپ

عصر قم - بانک ورزش / اتفاقاتی که این روزها در تلویزیون رخ می‌دهد و مجریان و کارشناسان هر چه دوست دارند به زبان می‌آورند، از یک جهت خیلی جالب است. زمانی در همین رسانه، استفاده از ساده‌ترین تعابیر عامیانه مثل «لایی زدن» ممنوع بود. یعنی هنوز هم وقتی یک بازیکن به نفر مقابلش لایی می‌زند، بعضی گزارشگران می‌ترسند از همین واژه استفاده کنند. قدیم‌ترها به عنوان جایگزین، از عبارت ثقیل «یک تونل بین دو پای بازیکن حریف باز می‌کند» استفاده می‌شد. حالا اما کار همان رسانه به جایی کشیده که یک نفر تعداد سوراخ‌های لوگوی یک باشگاه را می‌شمارد و نفر بعدی سراغ شوخی لوس «بابا مسعود» می‌رود. واقعا این کجا و آن کجا؟ اگر از ما می‌پرسید هر دو هم غلط بودند؛ هم آن سختگیری‌های الکی در دوران مجریان عصا قورت‌داده و هم ولنگاری شبه‌اینستاگرامی این روزها. همیشه تنها راه رستگاری، تعادل است.